Sloegie’s spiegelpaleis — Jawad Es Soufi tussen kunst en kruistocht
Er zijn avonden waarop je een stoel krijgt toebedeeld, en pas later beseft dat je in een biechtstoel zit. Gisteravond was zo’n avond. De preek kwam niet van een priester, maar van een podiumtijger in trainingspak: Sloegie, alias Jawad Es Soufi. Of beter gezegd: Jawad, vermomd als Sloegie, vermomd als hofnar, vermomd als mens. Wat […]
Een wit leeuwtje in het hol van de KNVB
Afgelopen vrijdag gebeurde er iets krankzinnigs. Telstar – u weet wel, die club uit Velsen-Zuid die al sinds de uitvinding van kleurentelevisie geen Eredivisie meer van dichtbij heeft gezien – bereikte zowaar de finale van de play-offs. Een systeem zo onnavolgbaar dat alleen de KNVB het kan hebben bedacht. Niet de ‘Koninklijke Nietsdoeners & Viezerikken […]
Ik haat moederdag
Mijn moeder stierf in 2006. Precies rondom Bevrijdingsdag en Moederdag. 3 mei was de dag dat de wereld even stopte. 6 mei kwamen mensen afscheid nemen, zoals ze dat doen, een beetje onhandig, met blikken die net iets te lang bleven hangen en handen die nét iets te stevig knelden. 9 mei werd ze begraven, […]
Lang leve Corendon (en de taxichauffeurs met een Lil’ IQ)
Ergens tussen de startbaan van Schiphol en het niemandsland dat Badhoevedorp heet, ligt een plek die zó lelijk is dat het weer mooi wordt. Een soort betonnen Lourdes voor elektrische auto’s en Turks ondernemerschap: Corendon. Het voormalige hoofdkantoor van Sony—dat ooit met hangende pootjes het strijdtoneel verliet toen Samsung even liet zien hoe je wél […]
Over gelijk hebben, gelijk krijgen en de grenzen van waarheid
Geachte heer Holman, Schrijven is een merkwaardig ambacht. Men vecht, men schreeuwt, men tekent overtuigingen uit in taal – vaak met meer liefde dan de wereld verdient. Ik herken dat.Toch wend ik mij vandaag tot u, niet om u te prijzen, maar om u te weerspreken – op een manier die hopelijk niet bijdraagt aan […]
Kaartje trekken
Mijn vrouw is gehandicapt.Klinkt zwaar. Is het ook.Al denkt niemand dat als ze haar ziet. Ze heeft fibromyalgie.Een ziekte die net zo moeilijk uit te spreken is als uit te leggen.En omdat dat zo is – en omdat de wereld soms nog iets van compassie toont – heeft ze nu een gehandicaptenkaart.Echt gekregen hè. Niet […]
Kurwa, kurwa
Gistermiddag kreeg ik weer zo’n pushmelding. Je weet wel, die meldingen die in capslock je scherm binnenvallen en alles waar je mee bezig was, laten verdampen. “MOGELIJK TERRORISME,” stond er. De stad waarin ik ooit leerde roken en liegen bleek weer decor van iets afschuwelijks. Een man, een mes, meerdere slachtoffers. Amsterdam. Even later een […]
Een groene pyjama en de schuldige stilte
Ik heb lang niet gehuild. Niet echt. Niet dat soort huilen dat uit je buik komt. Het soort waarbij je borst omhoogschokt en je lip trilt als die van een kind. Maar vandaag wel. Ik zag een meisje in een groene pyjama. Zo’n TikTok-filmpje dat begint in de marge en eindigt op elke tijdlijn. Ze […]
Bestuurscrisis
Vandaag dacht ik na. Echt goed na. Dat was lang geleden. Want ik had een writer’s block. Een blokkade. Een intellectuele constipatie. Maar nu ben ik eruit, en ik moest weer iets schrijven. En het is goed. Nee, het is briljant. Ondertussen gaat alles mis. De PVV en BBB zitten in een bestuurscrisis. Incapabele gekkies. […]
Kinderen en liefde die blijft
Jouw lach, mijn kind, is als het ochtendlicht,een zachte belofte van een nieuwe dag.Je kleine hand in de mijne—een draad van tijd die weven zaltot verhalen zonder einde. Jij kwam uit de stilte waar ik ooit was,en in jouw ogen zie ik de verre sterrendie ooit mijn dromen fluisterden.Jij bent niet van mij,maar in jou […]