Het hoedje van dertien euro
Ik draag een vissershoedje. Van dertien euro. Hugo Boss-logo op de voorkant. Niet echt. 1:1, zoals ze dat zeggen. Of noemen. Mijn vrouw vindt het lelijk. Niet subtiel-lelijk, maar opzichtige lelijkheid. Lelijk met hoofdletters en drie uitroeptekens in haar blik. Ik vind dat ik op een Britse rapper lijk.Dry your eyes mate.Ik zie mezelf zitten […]
All inclusive is All of Us
Ik zit in een all inclusive resort en voel me daar schuldig over. Niet omdat ik er zit, maar omdat ik weet wat het is.Een soort recreatiekamp voor mensen die liever niet zelf nadenken. Een veilig omheind reservaat waar alles voor je geregeld wordt: eten, drinken, animatie, een handdoekenslagveld rond het zwembad om 07:59 ’s […]
Luchtbugslogica
“History always tries to enlight you / How much been decided for you / You don’t know / So you just go / As far as you can go / But go slow.” – Pete Philly We plakken vlaggen op wat we niet durven zeggen.En we schieten op wat ons herinnert aan wie we eigenlijk […]
De hel is hier. Wij kijken weg.
Ze zeggen: “Je hebt toch het recht jezelf te verdedigen?”Alsof je op een peuter die zijn moeder niet meer wakker krijgt, mag schieten omdat je vroeger gepest bent.Alsof je, omdat je bang bent, een heel volk uit mag hongeren tot hun kinderlijfjes veranderen in getekende skeletten. Wie honger gebruikt als oorlogswapen, is niet alleen een […]
De vitrinekast van Ahmed Marcouch
Ahmed Marcouch is geen burgemeester. Ahmed Marcouch is een vitrine. Een glazen etalagepop vol morele poses. Je ziet hem glimlachen op Instagram, met een kind op zijn arm en een betoog over verbondenheid in zijn hand, terwijl achter zijn rug de werkelijkheid langzaam afbrokkelt. Arnhem, de stad die hem een podium gaf, is veranderd in […]
De vrachtwagen, de koffie en het universum
Het was nog vroeg. Zo vroeg dat zelfs mijn schuldgevoel zich nog omdraaide in bed. Ik had een afspraak op een boerderij nabij Lopik, maar zoals wel vaker was ik te vroeg. Ik had mijzelf geparkeerd achter een BP-station, ergens tussen ambitie en de geur van frituurolie. Binnen haalde ik een veel te dure koffie. […]
Sloegie’s spiegelpaleis — Jawad Es Soufi tussen kunst en kruistocht
Er zijn avonden waarop je een stoel krijgt toebedeeld, en pas later beseft dat je in een biechtstoel zit. Gisteravond was zo’n avond. De preek kwam niet van een priester, maar van een podiumtijger in trainingspak: Sloegie, alias Jawad Es Soufi. Of beter gezegd: Jawad, vermomd als Sloegie, vermomd als hofnar, vermomd als mens. Wat […]
Een wit leeuwtje in het hol van de KNVB
Afgelopen vrijdag gebeurde er iets krankzinnigs. Telstar – u weet wel, die club uit Velsen-Zuid die al sinds de uitvinding van kleurentelevisie geen Eredivisie meer van dichtbij heeft gezien – bereikte zowaar de finale van de play-offs. Een systeem zo onnavolgbaar dat alleen de KNVB het kan hebben bedacht. Niet de ‘Koninklijke Nietsdoeners & Viezerikken […]
Ik haat moederdag
Mijn moeder stierf in 2006. Precies rondom Bevrijdingsdag en Moederdag. 3 mei was de dag dat de wereld even stopte. 6 mei kwamen mensen afscheid nemen, zoals ze dat doen, een beetje onhandig, met blikken die net iets te lang bleven hangen en handen die nét iets te stevig knelden. 9 mei werd ze begraven, […]
Lang leve Corendon (en de taxichauffeurs met een Lil’ IQ)
Ergens tussen de startbaan van Schiphol en het niemandsland dat Badhoevedorp heet, ligt een plek die zó lelijk is dat het weer mooi wordt. Een soort betonnen Lourdes voor elektrische auto’s en Turks ondernemerschap: Corendon. Het voormalige hoofdkantoor van Sony—dat ooit met hangende pootjes het strijdtoneel verliet toen Samsung even liet zien hoe je wél […]