Vandaag is ze vier jaar oud. Vier. Het is onwaarschijnlijk hoe iets zo klein, zo breekbaar, tegelijk zo groot kan voelen. Alsof elk jaar dat erbij komt, haar wereld groter maakt en mijn hart een beetje krapper. Mijn meisje. Vier jaar geleden leerde ik de betekenis van puur geluk. Het soort geluk dat alleen zij kan brengen. Haar naam betekent ‘zuiver,’ en zo is zij. Mijn prinses. De liefste, mooiste, leukste vierjarige die er bestaat.
Het cliché van trots zijn op je kinderen is bijna een schande om te gebruiken. Want hoe kun je dat gevoel echt vangen in een woord? Trots. Het is niet genoeg. Het is meer. Het is bewondering, het is verwondering. Ze laat me lachen met haar eigenzinnigheid en vastberadenheid, ze leert me geduld door me tot het uiterste te drijven, ze herinnert me eraan wat onvoorwaardelijke liefde betekent. Soms, als ik haar aankijk, ben ik verbluft door haar wijsheid, alsof ze de wereld begrijpt op manieren die ik allang vergeten ben. Haar ogen zien meer, haar hart voelt meer.
Haar vierde verjaardag voelt als een mijlpaal, niet alleen voor haar, maar ook voor mij. Vier jaar van haar vader zijn. Het is een voorrecht dat ik nooit heb verdiend, maar elke dag opnieuw dankbaar ben dat het me is gegund. Ze is nog klein, maar ze is ook al zo groot. Een vierjarige met haar eigen dromen, haar eigen wil, haar eigen manier om de wereld te veroveren. Ik zie haar en vraag me af waar ze naartoe zal gaan, wie ze zal worden. Maar vandaag, op deze dag, ben ik vooral dankbaar voor wie ze nu is. Mijn meisje.
En terwijl de wereld voor haar steeds groter wordt, blijf ik haar veilige haven. Dat is het vader-zijn. Niet alleen haar beschermen, maar haar ook de ruimte geven om te groeien. Want dat doet ze, iedere dag weer. Ze groeit in haar gedachten, in haar woorden, in haar liefde. En met elke stap die ze zet, groeit mijn liefde voor haar mee.
Mijn meisje, vier jaar. Het voelt als gisteren en tegelijk een eeuwigheid geleden dat ik haar voor het eerst in mijn armen hield. Vier jaar waarin ze me alles heeft geleerd wat er werkelijk toe doet. Mijn oudste dochter, de liefste, de mooiste, de leukste.
En ik, ik ben gewoon haar trotse vader.