Het geheugen dat nooit sluimert
Het is alsof mijn hoofd een grijze spons is, doordrenkt met woorden die ik niet wilde bewaren. Ik vergeet niet. Niet echt. Ik kan het proberen, me inbeelden dat een moment oplost in een waas van tijd, maar dat gebeurt nooit. De woorden blijven steken. Ze echoën. Niet altijd luid, niet altijd aanwezig, maar altijd […]
De erfenis van een oma met een scherpe pen
Sommige statements komen binnen als een vlakke hand op een winterse ochtend. Deze is er zo één. Een zin die zich vastbijt in je hersenpan, net als een hardnekkig refrein dat je niet loslaat. “Hoezo antisemitisch? Ik zou Netanyahu ook een lul vinden als ie niet Joods was.” Geloof me, dat lees je niet weg […]
Niet in mijn naam
Er was een dag, niet zo lang geleden, dat ik dacht dat woorden genoeg waren. Woorden, zorgvuldig gekozen, krachtig uitgesproken, konden een muur omver duwen. Een grens oversteken. Een kind redden. Maar vandaag, nu ik deze woorden typ, weet ik dat woorden soms als zandkorrels zijn. Ze verdwijnen in de wind van geweld. In de […]
De bal rolt, het leven stokt
Woensdag 11 december 2024, een datum die in het geheugen van het voetbal gegrift staat. In Stuttgart, waar normaal gesproken de geur van bratwurst en bier de lucht vult, hing nu een zware deken van verdriet over de Mercedes-Benz Arena. De Zwitserse kampioen Young Boys stond op het veld, maar hun gedachten waren ver weg, […]
Geluk & genot
Ik zit in een café waar ze de cappuccino serveren in van die koppen zonder oortjes. Je moet de rand vasthouden alsof je een gewonde duif oppakt, teder maar met voldoende grip. Op de achtergrond speelt een cover van een nummer dat ik herken, maar niet meteen kan plaatsen. Het voelt bekend, en dat is […]
De luxe van gisteren
Gisteren at ik. Ja, dat klinkt misschien wat banaal, alsof het hier gaat om een pannenkoek bij een benzinestation. Maar nee, dit was eten met een hoofdletter E, in Naarden, bij Bordeaux. Een naam als een fluistering in de nacht. Zo’n plek waar het servet dikker is dan je eigen ego, waar het bestek zwaarder […]
De zondagavondstalker
Ik kijk weinig televisie. Echt waar. Dat vertel ik mezelf al jaren. Maar er zijn van die momenten, meestal als ik alleen thuis ben, dat ik tóch toegeef. De kinderen zijn weg, mijn vrouw heeft haar avondje uit, en ik zit daar. Alleen. De stilte in huis vult zich langzaam met een soort zware, plakkerige […]
Pierre en het grote gelijk (deel 2)
Pierre van Hooijdonk is een man van meningen. Zijn eigen meningen. De rest doet er niet toe. Zoals hij daar zit in die veel te ruime stoel bij Studio Voetbal, met zijn blik alsof hij zojuist persoonlijk de oplossing voor klimaatverandering heeft ontdekt – door harder tegen een bal te schoppen. Elke zondagavond is het weer […]
De djelleba en de davidster
Het was een zaterdagmiddag in Amsterdam-Zuid. Mijn vrouw en ik zaten in een Coffee Company – je kent die plekken wel, waar de latte’s havermelk ruiken en de gesprekken altijd net iets te luid worden gevoerd. Buiten was het koud, maar binnen hing een aangename warmte. Zo’n plek waar mensen komen om gezien te worden, […]
Het einde van een dynastie
Vandaag is een dag die de geschiedenisboeken zal vullen. Bashar al-Assad, de man die zichzelf kroonde tot een onaantastbare heerser, is verjaagd. Niet langzaam en onopvallend, maar met de kracht van een volk dat eindelijk het juk van onderdrukking van zich af heeft geworpen. Een despoot minder, een hoofdstuk afgesloten. Syrië ademt weer, maar het […]