Open brief aan burgemeester Halsema: Amsterdam, waar blijft onze eigen stem?
Geachte mevrouw Halsema, Er wordt wel eens gezegd dat alle verhalen twee kanten hebben, maar de werkelijkheid die we nu voor ons zien, doet vermoeden dat een kant harder schreeuwt dan de ander. Laat ik beginnen met het belangrijkste, het vooropgezette, het onbetwiste: geweld mag nooit, in geen enkele situatie, en ik veroordeel het dan […]
Een wedstrijd zonder grenzen
Gisteren speelde Ajax tegen Maccabi Tel Aviv. Een pot voetbal, zou je denken. Maar de wedstrijd begon al ver voor het eerste fluitsignaal. De Israëlische supporters waren naar Amsterdam gekomen, uit een land in oorlog. Het blijft een vreemde gewaarwording: terwijl thuis bommen vallen, staan zij hier, vlaggen zwaaiend, biertjes drinkend, alsof het allemaal niets […]
De weg naar nergens
Ik reed vandaag richting de Maxis in Muiden, de plek waar ik regelmatig kom voor van alles en nog wat. Nu is die Maxis niet bepaald de Eiffeltoren van Noord-Holland, maar normaal gesproken kun je er tenminste zonder al te veel obstakels doorheen navigeren. Vandaag niet. Het hele terrein was een bouwput. Een soort maanlandschap […]
Je kunt wel meebuigen, maar niet krom leven
Hij reed in zijn Peugeot 208, zijn vriendelijke hoofd verscholen onder een Louis Vuitton-muts, en een baard als een torenklok die de tijd leek te markeren van alles wat hij al had doorstaan. Het was het soort uitstraling die tegelijk krachtig en zacht was, een gezicht dat even veel verhalen als kilometers had afgelegd. Die […]
Een roep uit de stad
Onder een hemel die op regen stond, golfde een menigte door de straten van Amsterdam. Een zee van gezichten en vlaggen, kleuren die de lucht vulden als stormachtige wolken. Het waren Palestijnse vlaggen, geheven door mensen die misschien nooit een stap in Palestina hadden gezet. Ze scandeerden en riepen, alsof hun stemmen iets verloren moesten […]
Erfenis
Mijn vader is geboren in het midden-oosten,in een land van oorlog, waar stilte zelden bleef,oorlog door Israël, oorlog voor Israël,een strijd van generaties, een geschiedenis die schreef. Hij vertrok niet in haast, geen vlucht in de nacht,maar een rustige stap naar een land zonder strijd,waar leren een toekomst beloofde,waar kennis gewicht kreeg, de zwaarte ontwijd. […]
Het moment van rodri, maar real’s sterren stonden in de schaduw
Het was de avond waarop de ballon zou zweven richting een ander sterrenstelsel. Real Madrid had alles in zich om de sterren van de avond te leveren, en toch… daar stond hij. Rodri. De Spaanse middenvelder die het afgelopen jaar met chirurgische precisie het spel van Manchester City en Spanje naar nieuwe hoogtes tilde. Ballon […]
De verloren tijd met Stefan
Stefan is twaalf jaar ouder dan ik. Twaalf jaar eerder in Amsterdam dan ik, wat zich vertaalt in twaalf jaar meer ervaring, wijsheid, en, zoals ik vaak merk, kalmte. Twaalf jaar waarin hij zijn voetstappen heeft achtergelaten op de kasseien van deze stad, de straten die hij eerder dan ik heeft leren kennen. En in […]
Na achten is het rustig
Ze staat voor het raam, met de jongste aan haar been en een halflege koffiekop op de vensterbank. Haar ogen flitsen van het ene kind naar het andere, terwijl de klok in de keuken haar steeds opnieuw verraadt. Tikkend en klagend, alsof zelfs de tijd haar aankijkt met een mengeling van medelijden en lichte minachting. […]
Verloren in de stilte van het alledaagse
Het gebeurde ergens tussen mijn derde kop thee en het onverklaarbare moment waarop ik vergat waarom ik überhaupt aan de keukentafel zat. De kinderen maakten herrie in de woonkamer, mijn vrouw staarde naar haar telefoon alsof daar de oplossing voor alles op zou verschijnen. En ineens… alles weg. Niet fysiek – de sleutels lagen nog […]