Over gelijk hebben, gelijk krijgen en de grenzen van waarheid
Geachte heer Holman, Schrijven is een merkwaardig ambacht. Men vecht, men schreeuwt, men tekent overtuigingen uit in taal – vaak met meer liefde dan de wereld verdient. Ik herken dat.Toch wend ik mij vandaag tot u, niet om u te prijzen, maar om u te weerspreken – op een manier die hopelijk niet bijdraagt aan […]
Kaartje trekken
Mijn vrouw is gehandicapt.Klinkt zwaar. Is het ook.Al denkt niemand dat als ze haar ziet. Ze heeft fibromyalgie.Een ziekte die net zo moeilijk uit te spreken is als uit te leggen.En omdat dat zo is – en omdat de wereld soms nog iets van compassie toont – heeft ze nu een gehandicaptenkaart.Echt gekregen hè. Niet […]
Kurwa, kurwa
Gistermiddag kreeg ik weer zo’n pushmelding. Je weet wel, die meldingen die in capslock je scherm binnenvallen en alles waar je mee bezig was, laten verdampen. “MOGELIJK TERRORISME,” stond er. De stad waarin ik ooit leerde roken en liegen bleek weer decor van iets afschuwelijks. Een man, een mes, meerdere slachtoffers. Amsterdam. Even later een […]
Een groene pyjama en de schuldige stilte
Ik heb lang niet gehuild. Niet echt. Niet dat soort huilen dat uit je buik komt. Het soort waarbij je borst omhoogschokt en je lip trilt als die van een kind. Maar vandaag wel. Ik zag een meisje in een groene pyjama. Zo’n TikTok-filmpje dat begint in de marge en eindigt op elke tijdlijn. Ze […]
Bestuurscrisis
Vandaag dacht ik na. Echt goed na. Dat was lang geleden. Want ik had een writer’s block. Een blokkade. Een intellectuele constipatie. Maar nu ben ik eruit, en ik moest weer iets schrijven. En het is goed. Nee, het is briljant. Ondertussen gaat alles mis. De PVV en BBB zitten in een bestuurscrisis. Incapabele gekkies. […]
Kinderen en liefde die blijft
Jouw lach, mijn kind, is als het ochtendlicht,een zachte belofte van een nieuwe dag.Je kleine hand in de mijne—een draad van tijd die weven zaltot verhalen zonder einde. Jij kwam uit de stilte waar ik ooit was,en in jouw ogen zie ik de verre sterrendie ooit mijn dromen fluisterden.Jij bent niet van mij,maar in jou […]
Ik ben niet arrogant
Ik ben niet arrogant. Echt niet. Dat is natuurlijk precies wat een arrogant iemand zou zeggen, maar ik meen het. En dat is het lastige aan arrogantie—de ergsten onder ons hebben het niet door. Misschien ben ik dus arrogant zonder dat ik het weet. Maar ik denk van niet. Ik ben ook niet elitair. Mijn […]
Mijn dochter is een prinses zonder blauw bloed
Mijn dochter heeft vorstelijke trekjes. Ze eist met de gratie van een koningin haar ontbijt op, commandeert met een priemende vinger haar broer naar de andere kant van de bank en schreeuwt ‘Papa, jij bent stout’ met de overtuiging van iemand die weet dat een troon niet verdiend, maar gekregen wordt. Dit weekend keek ik […]
Rustdag
Rustdag
Fleur, fucking Fleur
Ik lag in bed toen ik het las. Fleur Agema, invalpremier. Mijn maag draaide om. Ergens in Nederland moet een priester op zijn knieën gevallen zijn, huilend, biddend om de Wederopstanding van Mark Rutte. Mark, de Teflon Don. Mark, die lachend over schandalen struikelde alsof hij in een Monty Python-film zat. Mark, die opstond na […]