De schuimbekkende hypocrisie van Noussair Mazraoui
Noussair Mazraoui, een voetballer met benen als penseelstreken, staat bekend om zijn sierlijkheid op het veld en zijn onnavolgbare dribbels. Maar daarbuiten is hij vooral een wandelende contradictie. De man die weigert een LGBTQ+-jasje te dragen omdat het tegen zijn geloof zou indruisen, dartelt moeiteloos rond in stadions waar alcohol vloeit als de Theems na […]
De dictator in huis
Soms denk ik dat mijn vrouw de reïncarnatie is van Anton Mussert en Heinrich Himmler. Niet omdat ze een obscure politieke ideologie aanhangt, maar omdat ze met ijzeren hand regeert over ons huishouden. Ze verraad je aan haar eigen geweten—het meedogenloze tribunaal in haar hoofd—en zodra het vonnis is geveld, volgt je straf onverbiddelijk. Geen […]
6 december: Niks dan regen
Er was een tijd dat ik leefde voor de magie. Voor de belachelijk dikke man op zijn schimmel, de geur van mandarijnen en chocoladeletters, de spanning van schoenen zetten en hopen op een cadeau waar je nooit om had gevraagd, maar waar je toch naar verlangde. Sinterklaas was geen feest; het was een staat van […]
Ik schaam mij
Ik schaam mij. Voor het land waar ik woon. Voor de leiders die we kiezen. Voor het gemak waarmee sommigen de wereld in tweeën splitsen: wij en zij, zwart en wit, goed en fout. Soms denk ik dat ik me niet langer wil schamen, maar gewoon wil vertrekken. De grens over. Weg van hier. Maar […]
Over missen, hebben en nissen
Missen is een eigenaardige vorm van lijden. Het is de echo van wat er niet is, een heimwee naar een afwezigheid. Maar hoe kun je iets missen dat je nooit hebt gehad? Wat betekent het om een leegte te voelen die nooit gevuld is geweest? Dit is geen filosofische oefening, maar een emotionele werkelijkheid. Het […]
Het kind in jezelf (dat zich verstopt in de wasmand)
Ooit hoorde ik een liedje. “Kind in jezelf,” van Tim & Tomster. Het klonk alsof iemand me een vergeten vriend wilde terugbrengen. Maar die vriend zat diep begraven, ergens tussen rekeningen en de kruimels op de keukentafel. Dus ik besloot: ik ga hem zoeken. Mijn vrouw vindt dat onzin. “Je hebt al drie kinderen,” zegt […]
De Turkse bruiloft van Lale Gül
Het begon allemaal met dat boek. Je kent het wel, dat boek waar iedereen het over had. Het boek van Lale Gül. Ze was plotseling overal: talkshows, interviews, krantenkoppen. Niet omdat haar boek zo goed was, maar omdat het een soort culturele slapstick bleek waar Nederland altijd gretig naar hapt. Een Turks meisje dat zich […]
Donny de Mongool
Donny M. Je hoeft zijn achternaam niet af te korten, want die ene letter zegt al genoeg: Mongool. Een woord dat ik normaal niet gebruik, uit respect voor mensen die er niets aan kunnen doen. Maar Donny, jij? Jij bent gewoon een Mongool. Een gevaarlijke. Eentje die niet achterin een witte bus met een puzzelboekje […]
Rebeltown
David is mij iets schuldig. En niet zomaar iets – een I owe you die je niet met een colaatje zero of een bos bloemen kunt afkopen. David weet dat ook, dus hij denkt groot. “Maak je geen zorgen, MasterRebel,” zegt hij. “Ik fix dit voor je.” En hoe fixt hij het? Hij loopt Maastricht […]
Drie letters, een stadion vol gemis
Gusteravond zat ik in het stadion. AZ tegen Galatasaray. Een wedstrijd zoals je die zelden ziet: beladen, spannend, vol energie. Het stadion trilde onder de voeten van de supporters, een mix van AZ-fans, Turkse Nederlanders en Turken die voor deze avond naar Alkmaar waren gekomen. Alles klopte. De adrenaline hing in de lucht. De wedstrijd […]