Rebeltown
David is mij iets schuldig. En niet zomaar iets – een I owe you die je niet met een colaatje zero of een bos bloemen kunt afkopen. David weet dat ook, dus hij denkt groot. “Maak je geen zorgen, MasterRebel,” zegt hij. “Ik fix dit voor je.” En hoe fixt hij het? Hij loopt Maastricht […]
Drie letters, een stadion vol gemis
Gusteravond zat ik in het stadion. AZ tegen Galatasaray. Een wedstrijd zoals je die zelden ziet: beladen, spannend, vol energie. Het stadion trilde onder de voeten van de supporters, een mix van AZ-fans, Turkse Nederlanders en Turken die voor deze avond naar Alkmaar waren gekomen. Alles klopte. De adrenaline hing in de lucht. De wedstrijd […]
Een tuinbroek, een verloren oorlog en een laatste restje waardigheid
Ik keek naar RTL 4. Een uitzondering. Ik kijk bijna nooit tv. Geen tijd. Te veel werk. Kinderen die alles van me vragen. Moe. Altijd moe. U kent het wel. Maar ik keek. Bureau Maastricht. Ik ben altijd wel fan van Ewout. Dat mannetje heeft het toch maar geflikt. Van een homoseksuele acteur in een […]
De dag dat de kluisjes stil werden
Het begon, zoals altijd, met een gerucht. Een fluistering tussen de scheve tegels van het schoolplein. Iemand had iets gezegd. Iemand anders had iets teruggezegd. Misschien ging het over een meisje, of over iets stoms als wie de laatste goal maakte bij het zaalvoetbal. De details verdampen zodra je ze probeert vast te houden, maar […]
Hypocrisie is lief
Vandaag zat ik weer eens in het Corendon Hotel in Badhoevedorp. Niet om te slapen, maar om mijn ouwe Tesla gratis te laten opladen. Tesla Supercharger, ouwe Tesla, enzovoorts. Een geliefde plek voor taxichauffeurs om hun elektrische vehikels vol te tanken met stroom, alsof ze vervolgens via de A10-oost van Schiphol naar Alkmaar kunnen teleporteren. […]
Het verdriet van dom zijn
Ik zit aan tafel met mezelf. Niet omdat ik graag alleen ben, maar omdat gezelschap vaak voelt als een straf. Iemand tegenover me vertelt een verhaal – een anekdote, een mening, een klacht over hoe ‘de regering’ alles kapotmaakt – en ik knik beleefd terwijl mijn hoofd zich vult met een mantra: hoop dat het […]
Een lullige naam, een mislukt verhaal
Hendrikus Wilhelmus Maria Schoof. Zo staat het in de boeken. Als je dat leest, verwacht je een jongen met een gouden kruisje om zijn nek, een pastelroze trui, en een liefde voor kooravonden. Maar nee. Schoof’s ouders dachten: dit jongetje gaat het zwaar genoeg krijgen met die Maria in zijn naam. Dus hoe maken we […]
De drukke lul
Er zijn van die dagen dat ik mezelf tegenkom, en dat zijn er nogal wat. Ik ben een drukke lul. Niet zomaar druk, maar het soort druk dat zich vastbijt in alles wat net buiten bereik ligt. Het soort druk dat je vrouw met een scheve blik aankijkt terwijl je weer de woonkamer in loopt […]
Laat ze stil zijn
Mensen zijn boos. Nee, niet gewoon boos, maar woedend. Ziedend zelfs. Want Noa Lang zong niet mee met het Wilhelmus. Terwijl de rest van het elftal, de bank en zelfs de vierde man zich collectief in het volkslied stortten alsof het leven ervan afhing, stond Noa daar. Stil. Onbewogen. Een standbeeld van een man in […]
Samen sterk met havermout en liefde
We hebben alles. Een huis met een dakkapel die net iets te duur was. Twee auto’s waarvan eentje met een kinderstoel die ik iedere maand per ongeluk losschroef als ik de stofzuiger erdoorheen haal. Een baan waar ik niet per se gelukkig van word, maar wel van kan doen alsof. En een vrouw. De vrouw. […]