Ik schaam mij
Ik schaam mij. Voor het land waar ik woon. Voor de leiders die we kiezen. Voor het gemak waarmee sommigen de wereld in tweeën splitsen: wij en zij, zwart en wit, goed en fout. Soms denk ik dat ik me niet langer wil schamen, maar gewoon wil vertrekken. De grens over. Weg van hier. Maar […]
Over missen, hebben en nissen
Missen is een eigenaardige vorm van lijden. Het is de echo van wat er niet is, een heimwee naar een afwezigheid. Maar hoe kun je iets missen dat je nooit hebt gehad? Wat betekent het om een leegte te voelen die nooit gevuld is geweest? Dit is geen filosofische oefening, maar een emotionele werkelijkheid. Het […]
Het kind in jezelf (dat zich verstopt in de wasmand)
Ooit hoorde ik een liedje. “Kind in jezelf,” van Tim & Tomster. Het klonk alsof iemand me een vergeten vriend wilde terugbrengen. Maar die vriend zat diep begraven, ergens tussen rekeningen en de kruimels op de keukentafel. Dus ik besloot: ik ga hem zoeken. Mijn vrouw vindt dat onzin. “Je hebt al drie kinderen,” zegt […]
De Turkse bruiloft van Lale Gül
Het begon allemaal met dat boek. Je kent het wel, dat boek waar iedereen het over had. Het boek van Lale Gül. Ze was plotseling overal: talkshows, interviews, krantenkoppen. Niet omdat haar boek zo goed was, maar omdat het een soort culturele slapstick bleek waar Nederland altijd gretig naar hapt. Een Turks meisje dat zich […]
Donny de Mongool
Donny M. Je hoeft zijn achternaam niet af te korten, want die ene letter zegt al genoeg: Mongool. Een woord dat ik normaal niet gebruik, uit respect voor mensen die er niets aan kunnen doen. Maar Donny, jij? Jij bent gewoon een Mongool. Een gevaarlijke. Eentje die niet achterin een witte bus met een puzzelboekje […]
Rebeltown
David is mij iets schuldig. En niet zomaar iets – een I owe you die je niet met een colaatje zero of een bos bloemen kunt afkopen. David weet dat ook, dus hij denkt groot. “Maak je geen zorgen, MasterRebel,” zegt hij. “Ik fix dit voor je.” En hoe fixt hij het? Hij loopt Maastricht […]
Drie letters, een stadion vol gemis
Gusteravond zat ik in het stadion. AZ tegen Galatasaray. Een wedstrijd zoals je die zelden ziet: beladen, spannend, vol energie. Het stadion trilde onder de voeten van de supporters, een mix van AZ-fans, Turkse Nederlanders en Turken die voor deze avond naar Alkmaar waren gekomen. Alles klopte. De adrenaline hing in de lucht. De wedstrijd […]
Een tuinbroek, een verloren oorlog en een laatste restje waardigheid
Ik keek naar RTL 4. Een uitzondering. Ik kijk bijna nooit tv. Geen tijd. Te veel werk. Kinderen die alles van me vragen. Moe. Altijd moe. U kent het wel. Maar ik keek. Bureau Maastricht. Ik ben altijd wel fan van Ewout. Dat mannetje heeft het toch maar geflikt. Van een homoseksuele acteur in een […]
De dag dat de kluisjes stil werden
Het begon, zoals altijd, met een gerucht. Een fluistering tussen de scheve tegels van het schoolplein. Iemand had iets gezegd. Iemand anders had iets teruggezegd. Misschien ging het over een meisje, of over iets stoms als wie de laatste goal maakte bij het zaalvoetbal. De details verdampen zodra je ze probeert vast te houden, maar […]
Hypocrisie is lief
Vandaag zat ik weer eens in het Corendon Hotel in Badhoevedorp. Niet om te slapen, maar om mijn ouwe Tesla gratis te laten opladen. Tesla Supercharger, ouwe Tesla, enzovoorts. Een geliefde plek voor taxichauffeurs om hun elektrische vehikels vol te tanken met stroom, alsof ze vervolgens via de A10-oost van Schiphol naar Alkmaar kunnen teleporteren. […]